Atmosfera była tak gęsta od śmiechu i mąki, że można by ją kroić nożem! Dzieciaki z zapałem tworzyły pierogi w kształtach, które czasem przypominały pierogi, a czasem... no cóż, miały własną, unikalną formę. W międzyczasie w kuchni powstawały stosy złocistych placków – zapach rozchodził się po świetlicy, sprawiając, że nawet największy niejadek zaczął nerwowo mrugać.

To spotkanie to był majstersztyk! Nauczyliśmy się, jak nie przykleić pieroga do czoła (misja częściowo udana!), a przede wszystkim świetnie się bawiliśmy. Dorośli przypomnieli sobie, jak to jest mieć ręce umazane mąką i bezkarnie podjadać surowe ciasto!

Finał? Kulinarny Armagedon na stołach! Pierogi i placki zniknęły w mgnieniu oka. Było pysznie, wesoło i… zdecydowanie nieidealnie, ale za to z charakterem!