26 czerwca 1838 r., z okazji dorocznego zjazdu ziemian na jarmarku świętojańskim, w mieszkaniu dr Karola Marcinkowskiego w Poznaniu zapadła decyzja założenia spółki akcyjnej w celu zbudowania gmachu na hotel dla polskiej klienteli i sklepów dla polskich kupców. Nie bez trudu zebrano kapitał w wysokości blisko 90 000 talarów pruskich. W ogromnej większości udziałowcami byli ziemianie, z Maciejem Mielżyńskim, bez którego zaangażowania projekt nie doczekałby się realizacji. Gmach hotelu, któremu nadano nazwę "Bazar", usytuowany był w centrum miasta, przy ulicy Nowej. Jego budowa została ukończona w 1841 r.

Głównym celem przedsiębiorstwa było, według paragrafu 1 statutu spółki, "podniesienie przemysłu, rękodzieł, rolnictwa i handlu", oczywiście polskiego. W osobnej deklaracji 85 członków spółki zrzekło się w 1843 r. dywidend od swych akcji "ku rozszerzeniu i wzmocnieniu przemysłu, handlu i rolnictwa narodowego". To też "Bazar" w pierwszych latach swego istnienia stał się prawdziwą wylęgarnią polskiego handlu i rzemiosła, które znalazły w nim ostoję i warunki rozwoju. W miarę wzrostu znaczenia i zasobności mieszczaństwa polskiego w Poznaniu. rola "Bazaru" zaczęła się zmieniać.

W czasie I wojny światowej spółka przeżywała poważni- kryzys finansowy, nie przestawała jednak świadczyć na cele humanitarne i społeczne. W 1918 r. trzeba było powiększyć kapitał zakładowy, emitując 41 akcji imiennych po 10 000 marek każda.

W listopadzie 1918 r. w hotelu rozpoczęła swe urzędowanie Naczelna Rada Ludowa. 20 grudnia 1918 r. gościł tu Ignacy Paderewski, a jego przybycie do Poznania było impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego. W "Bazarze" początkowo była główna kwatera dowództwa i kierownictwa politycznego powstania oraz misji wojskowych aliantów.