Zobacz na mapie Doliny Baryczy, gdzie były realizowane projekty: Edycja 2009

Pokaż większą mapę

Zapisz się do Newslettera
Ekomuzeum Gościnnej Wsi

Głównym celem projektu jest rozwój „Ekomuzeum Gościnnej Wsi” zgodny z założeniami projektu, który zaczęliśmy realizować w zeszłym roku (m.in. sporządzenie mapki, wytyczenie przystanków). W tym roku i w tej edycji konkursu pragniemy po pierwsze stworzyć ścieżki dydaktyczne (historyczno-przyrodnicze i rzemieślnicze) z tablicami poglądowymi przy przystankach „ekomuzealnych”, dzięki którym będziemy mogli w przystępny i przejrzysty sposób przekazać wiele informacji dotyczących walorów przyrodniczych, kulturowych, tradycji, historii i dnia dzisiejszego naszego regionu, składających się na dziedzictwo ludzi i charakter miejsca.

mala fotka

Głównym celem projektu jest rozwój „Ekomuzeum Gościnnej Wsi” zgodny z założeniami projektu, który zaczęliśmy realizować w zeszłym roku (m.in. sporządzenie mapki, wytyczenie przystanków). W tym roku i w tej edycji konkursu pragniemy po pierwsze stworzyć ścieżki dydaktyczne (historyczno-przyrodnicze i rzemieślnicze) z tablicami poglądowymi przy przystankach „ekomuzealnych”, dzięki którym będziemy mogli w przystępny i przejrzysty sposób przekazać wiele informacji dotyczących walorów przyrodniczych, kulturowych, tradycji, historii i dnia dzisiejszego naszego regionu, składających się na dziedzictwo ludzi i charakter miejsca. Tablice będą zawierać informacje dotyczące architektury wiejskiej, rzemiosła rolnego, dawnego rzemiosła, cmentarzy, roślin dziko rosnących, ogrodów wiejskich, wiejskiej pasieki, roślin uprawnych, gatunków zwierząt pasących się na pastwiskach, dziko żyjących w naszym regionie. Doświadczenia ostatniego roku pokazały, że samo wytyczenie ścieżek nie jest wystarczające. Potrzebna jest jeszcze informacja w formie tablic. Nie wszyscy turyści chcą korzystać z pomocy „przewodników ekomuzealnych”, ci nie zawsze mają czas i wiedzę. Nierzadko mamy gości z zagranicy. Tablice dwujęzyczne byłyby tutaj doskonałym narzędziem informacyjnym i dydaktycznym.

Drugim elementem, który pragniemy rozwijać są interaktywne warsztaty twórcze. Największe zainteresowanie wzbudza rzemiosło „gliniane” - budownictwo ( wyrób cegieł, dachówek, wylepianie ścian w konstrukcji ryglowej) i garncarstwo (jak przygotowywano glinę, metody schudzania gliny, wylepanie naczyń, toczenie na kole, wypał). Dlatego na tym rzemiośle chcielibyśmy się skoncentrować w naszym ekomuzeum i zaproponować zajęcia różnorodne zajęcia „gliniane” wszystkim zainteresowanym. Warsztaty gliniane czy garncarskie są bowiem doskonałą okazją do odpoczynku i odreagowania stresów dnia codziennego. A to przyda się każdemu.
Projekt po pierwsze polega na przygotowaniu drogowskazów ze strzałkami i przygotowaniu informacji i opracowaniu tekstów oraz zdjęć na tablice poglądowe i wykonanie ładnych tablic informacyjnych, które zamierzamy postawić we wszystkich ważnych punktach naszego „muzeum bez murów”. Przy wjeździe do wsi przy tablicy z mapą „Ekomuzeum” chcielibyśmy ustawić dwie ławeczki i prosty stół oraz kosz na śmieci.
Drugim elementem projektu jest przygotowanie oferty warsztatów glinianych i zaopatrzenie się we własny sprzęt (proste koło drewniane do toczenia) i osprzęt (prosty gliniany piec do wypału wytworów z gliny), które będą zaczątkiem powstania glinianej zagrody, miejsca warsztatów i zabaw z gliną.
Wspólna praca na rzecz tworzenia ekomuzeum przyczynia się do zacieśniania więzi i integracji w samej społeczności lokalnej, złożonej przecież z ludzi o różnym poziomie wykształcenia, o różnych zainteresowaniach i potrzebach i będących w różnym wieku. Realizacja projektu tworzy wspólną płaszczyznę działania i współpracy i odpowiedzialności za podjęte zobowiązania.
Dzięki dbałości o zachowanie dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego może rozwijać się współpraca pomiędzy wieloma partnerami (centrami kultury, szkołami, organizacjami pozarządowymi). Warsztaty interaktywne (oferujące demonstrację i możliwość bezpośredniego udziału w pracy twórczej np. warsztaty garncarskie, zielarskie, farbiarskie, czy malarskie), sieć ścieżek łączących poszczególne obiekty ekomuzeum zaopatrzonych w tablice poglądowe oraz cykliczne odbywające się imprezy imprezy dają możliwość rozwoju samych mieszkańców i sprawiają, że wieś staje się atrakcyjna dla gości z zewnątrz. Dla uczniów, przedszkolaków, grup zorganizowanych i pojedynczych turystów. W tym roku (w maju i czerwcu) odwiedziło naszą wieś około 600 osób. Brali udział w warsztatach twórczych, odpoczywali na łące i nad stawem, obserwowali zwierzęta, odwiedzali przedwojenny cmentarz, interesowała ich historia wsi, zaopatrywali się w miód z pasieki i sadzonki ze szkółki Państwa Szotów, zajadali nasze konfitury spod znaku „Dolina Baryczy Poleca” . Wykonanie i instalacja tablic i drogowskazów będzie bardzo dużą pomocą także dla mieszkańców, pełniących nierzadko rolę przewodników po okolicy. Realizacja projektu podniesie jeszcze atrakcyjność naszego „muzeum bez murów”.

Zupa z dyni...

2010-03-02 00:00:00